Foto aparati
Kаmerа je aparat koji služi zа stvаrаnje slikа (obično fotogrаfijа), bilo pojedinаčnih ili u nizu, uz ili bez snimаnjа tonа, kаo što je to nа primer video kаmerа. Kаmerа kojа slike prаvi pojedinаčno nаzivа se fotogrаfskim aparatom dа bi se... Detaljnije
145 - 168 od 349
145 - 168 od 349
Foto aparati
Kamera i foto aparat
Kаmerа je aparat koji služi zа stvаrаnje slikа (obično fotogrаfijа), bilo pojedinаčnih ili u nizu, uz ili bez snimаnjа tonа, kаo što je to nа primer video kаmerа. Kаmerа kojа slike prаvi pojedinаčno nаzivа se fotogrаfskim aparatom dа bi se rаzlikovаlа od video kаmere. Ime je izvedeno od lаtinskog camera obscura, „mrаčnа komorа“, što je bio rаni mehаnizаm zа projektovаnje slikа u kojem je celа prostorijа funkcionisаlа otprilike kаo unutrаšnost modernih fotogrаfskih kаmerа, osim što tаdа nije postojаo nаčin dа se slikа zаbeleži, osim dа se ručno nаcrtа. Kаmerа može dа snimа vidljivi spektаr ili bilo koji drugi deo elektromаgnetnog spaktra. Nekada su se slike i video zapisi beležili na filmovima, koji su se kasnije razvijali i od njih se pravile slike. današnja tehnologija digitalnih aparata i kamera je mnogo napredovala, i svi snimci se čuvaju na medijima koji može da koristi svaki računar. Foto aparati su kroz godine razvoja postali sve jednostavniji za upotrebu, tako da je dovoljno samo pritisnuti okidač, dok sam aparat radi sve ostalo.
Digitalni fotoaparati:
Uz klasični postupak snimanja i čuvanja fotografija na filmskoj traci, krajem 20. veka javljaju se uređaji za snimanje pokretnih slika na magnetnom mediju video-snimači (video recorder) i reprodukcije takvih snimaka - (video-player). Usavršeni su i objektivi i brojni uređajii koji delimično ili potpuno automatiziraju rutinske radnje pri snimanju u području: merenja osvetljenosti, izračunavanja i automatske postavke parametara za snimanje , veštačkog rasvjetljavanja objekta - blicevi, nasnimavanja zvučnog zapisa i drugo što je sve bio preduslov za razvoj današnjih kamera.
21. vek unosi digitalnu tehnologiju i u svet foto i snimanja. Umjesto na fotoosetljivi film, digitalni fotoaparat sliku projektuje na slike, sastavljen od velikog broja fotoosetljivih ćelija, koje digitaliziraju elemente slike, tj. svjetlosne veličine pretvaraju u skup podataka o položaju, nijansi boje i stepen osvetljenosti pojedinih mikroskopskih površinica koje čine sliku (tzv. pixel od engl. picture element), a tako dobivene digitalne podatke upisuju u odgovarajućem obliku na svoju memoriju. Postoji mnoštvo različitih filmskih formata (vrsta datoteka). Kao memoriju, dakle sredstvo za čuvanje podataka, fotoaparati koriste memorijske kartice, a „filmske“ kamere magnetsku traku,
Digitalne kamere u širem smislu obuhvataju digitalne fotoaparate raznih klasa, te digitalne kamere za snimanje pokretnih slika (engl. "camcorder", koje po inerciji i danas zovemo "filmske" kamere ili skraćeno "kamere", iako snimanje na klasičnu filmsku traku odlazi u prošlost. S digitalnom tehnikom, naglo raste stepen automatizacije, tako da skuplji fotoaparati omogućuju snimanje kraćih filmskih sekvenci, snimanje u potpunom mraku "nevidljivim" svetlom koje emituje sama kamera, snimanje panoramskih snimaka sastavljenih od pet i više pojedinačnih snimaka, primenu različitih efekata i dr, a filmske kamere automatski nasnimavaju i reprodukuju zvuk, nude opcije nekoliko vrsta "pretapanja" iz kadra u kadar, omogućuju reprodukciju na ugrađenom lcd monitoru ili na TV ekranu direktno iz kamere itd, a sve to bez, ili s minimalnom intervencijom snimatelja.
Uz mnoge prednosti digitalnih kamera, karakterišu ih i brojne specifičnosti, od kojih neke možemo smatrati i nedostacima. Za očekivati je da će razvoj tehnologije ublažavati ove nedostatke.
